Terugblik op Hualien (8 t/m 10 november)

Inmiddels hebben we Hualien achter ons gelaten. Het idee was om naar het Taroko park te gaan. Daar kun je met de bus heen.  

Nadat ik me er nader in verdiept heb is het toch niet zo eenvoudig allemaal. Het park is heel uitgestrekt en als je geen eigen vervoer hebt moet je lopend behoorlijke afstanden afleggen om bij het volgende mooie uitzicht punt te komen.

Dan moet je ook weer op tijd terug zijn om de laatste bus naar Hualien te pakken. Daarbij zijn we nog niet helemaal geacclimatiseerd. Ik heb ook meer last van mijn knie gekregen door al dat geloop van de afgelopen dagen.

Donderdag; haven en strand.

In plaats daarvan willen we lopend naar de haven gaan. De omschrijving in de LP is leuk. Restaurantjes, winkeltjes etc. En er zijn ook dichtbij stukken strand met parasols. Een strandwandeling?

Na héél lang gelopen te hebben zijn we er nog niet. We nemen een fruitsap als ontbijt. Ik wilde vier verschillende vruchten combineren. Die vlieger gaat niet op. Ze vraagt of ik vier bekers wil. (?)

Je kunt alleen maar kiezen uit wat er op de kaart staat. Ik neem banana milk. Tom jus d’orange zonder water en zonder suiker. Dat vindt ze heel raar. En uiteindelijk krijgt hij toch jus d’orange met water. 

We vragen of ze een taxi voor ons wil bestellen. De taxichauffeur snapt niet waar we heen willen en wij weten het ook niet precies. De haven blijkt een echte haven te zijn. We stappen toch maar uit en lopen een stukje langs het strand. Geen parasol te bekennen. Dan valt het kwartje. Het is hier winter. Geen zomervakantie!

Hulp

We lopen nog een heel stuk over een prachtig fietspad en vinden uiteindelijk een restaurantje. Terug lopen is te ver. We proberen een taxi aan te houden. Hij wappert met zijn handen. 

Een man op een fiets vraagt of we een taxi willen. Een andere man schiet ook te hulp en belt een taxi voor ons.

Vrijdag uitrustdag

Vandaag willen we een beetje uitrusten. We hebben eerst een tijdje gelezen op ons terrasje. Daarna langs de rivier naar zee gelopen. Nog steeds op zoek naar dat leuke havengebied.

Daarna gaan we naar de Nightmarket. Heel leuk. We eten wat. 

Foute boel.

Als we net in bed liggen krijg ik pijn in mijn buik. De hele nacht en volgende ochtend ben ik ziek. Het lijkt voedselvergiftiging. Vermoedelijk van het mango sorbet ijs. 

Zaterdag

om 11.00 uur met de taxi naar het treinstation. Aangekomen in het hotel in Taitung kruip ik in bed en kom er niet meer uit. Af en toe een slokje water en een biscuitje (zoet/zout). Ik tref het want dit is een luxueus hotel met een heerlijke comfortabele kamer. Tom gaat ‘s avonds alleen wat eten. 

Zondag

Zojuist ontbeten. Een man nam bouillon en vond dat ik dat ook moest nemen. Heb ik gedaan. Heerlijk. Met een geroosterde snee brood. Het lijkt goed te gaan.